Thread: [octc-svndiff] SF.net SVN: octc:[376] trunk/lg/pol/Baskerville/text.xml

SourceForge Headquarters 1320 Columbia Street Suite 310 San Diego, CA 92101 +1 (858) 422-6466

Revision: 376
          http://octc.svn.sourceforge.net/octc/?rev=376&view=rev
Author:   jimregan
Date:     2010-10-28 21:15:57 +0000 (Thu, 28 Oct 2010)

Log Message:
-----------
lo-fi sentence segmentation

Modified Paths:
--------------
    trunk/lg/pol/Baskerville/text.xml

Modified: trunk/lg/pol/Baskerville/text.xml
===================================================================

--- trunk/lg/pol/Baskerville/text.xml	2010-10-23 00:15:26 UTC (rev 375)
+++ trunk/lg/pol/Baskerville/text.xml	2010-10-28 21:15:57 UTC (rev 376)
@@ -17,7 +17,7 @@
 Project Gutenberg's Tajemnica Baskerville'ów, by Arthur Conan Doyle
 
 This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
-almost no restrictions whatsoever.  You may copy it, give it away or
+almost no restrictions whatsoever.</ab> <ab type="sentence"> You may copy it, give it away or
 re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
 with this eBook or online at www.gutenberg.net
 
@@ -60,19 +60,19 @@
 <div id="UWAGI_1"><head>UWAGI DO WYDANIA ELEKTRONICZNEGO</head>
 
 
-<p>Zachowano oryginalną ortografię i interpunkcję, również w wypadkach,
-gdy odbiegały one od współcześnie przyjętych. Poprawiono natomiast
-omyłki, które wyglądały na błędy drukarskie. Poprawione frazy oznaczone są
+<p><ab type="sentence">Zachowano oryginalną ortografię i interpunkcję, również w wypadkach,
+gdy odbiegały one od współcześnie przyjętych.</ab> <ab type="sentence">Poprawiono natomiast
+omyłki, które wyglądały na błędy drukarskie.</ab> <ab type="sentence">Poprawione frazy oznaczone są
 przerywaną linią, zaś po najechaniu nań myszką powinna pojawić się fraza oryginalna (<hi rend="ins">przykład</hi>).
 
 Pełna lista naniesionych poprawek
-oraz dalsze uwagi znajdują się <ref url="#UWAGI">na końcu tego dokumentu</ref>.</p>
+oraz dalsze uwagi znajdują się <ref url="#UWAGI">na końcu tego dokumentu</ref>.</ab></p>
 
 
 
-<p><pb n="1" id="Str_1"/>
+<p><ab type="sentence"><pb n="1" id="Str_1"/>
 <pb n="2" id="Str_2"/>
-<pb n="3" id="Str_3"/></p>
+<pb n="3" id="Str_3"/></ab></p>
 
 </div>
 
@@ -80,381 +80,381 @@
 <head>TAJEMNICA BASKERVILLE'ÓW</head>
 <head>Dziwne przygody Sherlocka Holmes</head>
 
-<p><hi rend="x08">PRZEZ</hi></p>
+<p><ab type="sentence"><hi rend="x08">PRZEZ</hi></ab></p>
 
-<p><hi rend="x14"><corr sic="Canon'a Doyle'a">Conana Doyle'a</corr></hi></p>
+<p><ab type="sentence"><hi rend="x14"><corr sic="Canon'a Doyle'a">Conana Doyle'a</corr></hi></ab></p>
 
-<p>Przekład z angielskiego</p>
+<p><ab type="sentence">Przekład z angielskiego</ab></p>
 
-<p><hi rend="x12">EUGENII ŻMIJEWSKIEJ.</hi></p>
+<p><ab type="sentence"><hi rend="x12">EUGENII ŻMIJEWSKIEJ.</hi></ab></p>
 
-<p><hi rend=" b_top b_bottom">Dodatek do „SŁOWA”</hi></p>
+<p><ab type="sentence"><hi rend=" b_top b_bottom">Dodatek do „SŁOWA”</hi></ab></p>
 
-<p>WARSZAWA.</p>
+<p><ab type="sentence">WARSZAWA.</ab></p>
 
-<p>DRUKIEM NOSKOWSKIEGO</p>
+<p><ab type="sentence">DRUKIEM NOSKOWSKIEGO</ab></p>
 
-<p>15. ulica Warecka 15.</p>
+<p><ab type="sentence">15.</ab> <ab type="sentence">ulica Warecka 15.</ab></p>
 
 
-<p>1902.</p>
+<p><ab type="sentence">1902.</ab></p>
 
 
-<p><pb n="4" id="Str_4"/></p>
+<p><ab type="sentence"><pb n="4" id="Str_4"/></ab></p>
 
 
-<p>Дозволено Цензурою
-Варшава, 26 июля 1902 года</p>
+<p><ab type="sentence">Дозволено Цензурою
+Варшава, 26 июля 1902 года</ab></p>
 
 
 
 
-<p><pb n="5" id="Str_5"/></p>
+<p><ab type="sentence"><pb n="5" id="Str_5"/></ab></p>
 
 </div>
 <div>
 <head>I.</head>
 <head>Pan Sherlock Holmes.</head>
-<p>Pan Sherlock Holmes zwykł był wstawać późno,
+<p><ab type="sentence">Pan Sherlock Holmes zwykł był wstawać późno,
 o ile nie czuwał przez całą noc, a zdarzało mu się to
-nieraz. Otóż owego dnia wstał wyjątkowo wcześnie.
-Jadł śniadanie. Stałem przy kominku. Schyliłem się
+nieraz.</ab> <ab type="sentence">Otóż owego dnia wstał wyjątkowo wcześnie.
+Jadł śniadanie.</ab> <ab type="sentence">Stałem przy kominku.</ab> <ab type="sentence">Schyliłem się
 i podniosłem laskę, którą nasz gość zostawił wczorajszego
-wieczoru. Był to kij gruby, z dużą gałką, utoczoną
+wieczoru.</ab> <ab type="sentence">Był to kij gruby, z dużą gałką, utoczoną
 z drzewa; pod gałką była srebrna obrączka,
 a na niej napis: „Jakóbowi Mortimer M. R. C. S. od
 przyjaciół C. C. H.”, pod spodem zaś data:
-<corr sic="&#x201E;r. 1884&#x201D;">„r. 1884”.</corr>
+<corr sic="&#x201E;r. 1884&#x201D;">„r. 1884”.</corr></ab>
 Taką laskę staroświecką, mocną, zapewniającą bezpieczeństwo,
-zwykli nosić starzy lekarze.</p>
+zwykli nosić starzy lekarze.</ab></p>
 
-<p>— No, i cóż, Watson? Co pan myślisz o tej lasce?
-Jakie wyprowadzasz wnioski? — zapytał.</p>
+<p><ab type="sentence">— No, i cóż, Watson? Co pan myślisz o tej lasce?
+Jakie wyprowadzasz wnioski? — zapytał.</ab></p>
 
-<p>Holmes siedział, odwrócony do mnie plecami; widzieć
+<p><ab type="sentence">Holmes siedział, odwrócony do mnie plecami; widzieć
 mnie nie mógł, a ja zachowywałem się tak cichutko,
-że nie mógł domyślić się, czem jestem zajęty.</p>
+że nie mógł domyślić się, czem jestem zajęty.</ab></p>
 
-<p>— Masz pan chyba oczy z tyłu głowy... — rzekłem.</p>
+<p><ab type="sentence">— Masz pan chyba oczy z tyłu głowy... — rzekłem.</ab></p>
 
-<p>— Mam przed sobą srebrny imbryk — odparł —
+<p><ab type="sentence">— Mam przed sobą srebrny imbryk — odparł —
 ale powiedz mi, Watson, co myślisz o lasce naszego
-gościa? Skoro nie zastał nas w domu i nie wytłómaczył
+gościa?</ab> <ab type="sentence">Skoro nie zastał nas w domu i nie wytłómaczył
 <pb n="6" id="Str_6"/>celu swych odwiedzin, ta mimowolna pamiątka nabiera
-wielkiego znaczenia. Chciałbym też wiedzieć, jakie
-pojęcie tworzysz sobie o tym człowieku?</p>
+wielkiego znaczenia.</ab> <ab type="sentence">Chciałbym też wiedzieć, jakie
+pojęcie tworzysz sobie o tym człowieku?</ab></p>
 
-<p>— Sądzę — odparłem, trzymając się metody dociekań
+<p><ab type="sentence">— Sądzę — odparłem, trzymając się metody dociekań
 mojego towarzysza — że doktor Mortimer jest
 lekarzem średniego wieku, zażywającym szacunku; dowodzi
-tego ów upominek pacyentów.</p>
+tego ów upominek pacyentów.</ab></p>
 
-<p>— Dobrze, wybornie! — pochwalił mnie Holmes.</p>
+<p><ab type="sentence">— Dobrze, wybornie! — pochwalił mnie Holmes.</ab></p>
 
-<p>— Sądzę dalej, że jest lekarzem prowincyonalnym
-i że po większej części odwiedza chorych pieszo.</p>
+<p><ab type="sentence">— Sądzę dalej, że jest lekarzem prowincyonalnym
+i że po większej części odwiedza chorych pieszo.</ab></p>
 
-<p>— Dlaczego tak pan przypuszczasz?</p>
+<p><ab type="sentence">— Dlaczego tak pan przypuszczasz?</ab></p>
 
-<p>— Bo laska, choć pierwotnie ładna, jest tak zniszczona,
-że żaden lekarz miejski nie chciałby jej używać.
-Grube okucie żelazne starło się, co dowodzi, że laska
-była w częstem użyciu.
+<p><ab type="sentence">— Bo laska, choć pierwotnie ładna, jest tak zniszczona,
+że żaden lekarz miejski nie chciałby jej używać.</ab>
+<ab type="sentence">Grube okucie żelazne starło się, co dowodzi, że laska
+była w częstem użyciu.</ab></p>
 
-</p><p>— Słuszne rozumowanie — przytwierdził Holmes.</p>
+<p><ab type="sentence">— Słuszne rozumowanie — przytwierdził Holmes.</ab></p>
 
-<p>— A dalej, napis od przyjaciół z C. C. H. świadczy,
+<p><ab type="sentence">— A dalej, napis od przyjaciół z C. C. H. świadczy,
 że lekarz niósł pomoc członkom jakiegoś klubu
-myśliwskiego (Hunting Club).</p>
+myśliwskiego (Hunting Club).</ab></p>
 
-<p>— Istotnie, Watson, przechodzisz sam siebie —
-rzekł Holmes, zapalając papierosa. — Muszę przyznać,
-że pańskie wnioski są słuszne. Mam pojętnego ucznia.
-Wyświetliłeś kilka punktów zupełnie ciemnych.</p>
+<p><ab type="sentence">— Istotnie, Watson, przechodzisz sam siebie —
+rzekł Holmes, zapalając papierosa.</ab> <ab type="sentence">— Muszę przyznać,
+że pańskie wnioski są słuszne.</ab> <ab type="sentence">Mam pojętnego ucznia.</ab>
+<ab type="sentence">Wyświetliłeś kilka punktów zupełnie ciemnych.</ab></p>
 
-<p>Nigdy jeszcze Holmes nie odzywał się do mnie
-w sposób tak pochlebny. Cieszyłem się z jego uznania,
+<p><ab type="sentence">Nigdy jeszcze Holmes nie odzywał się do mnie
+w sposób tak pochlebny.</ab> <ab type="sentence">Cieszyłem się z jego uznania,
 na które oddawna już usiłowałem zasłużyć, stosując
-jego metodę badań w sprawach kryminalnych.</p>
+jego metodę badań w sprawach kryminalnych.</ab></p>
 
-<p>Po chwili milczenia, odebrał mi laskę i przypatrywał
-jej się gołem okiem. Następnie odłożył papierosa,
+<p><ab type="sentence">Po chwili milczenia, odebrał mi laskę i przypatrywał
+jej się gołem okiem.</ab> <ab type="sentence">Następnie odłożył papierosa,
 odszedł z laską do okna i począł jej się przyglądać
-przez szkło powiększające.</p>
+przez szkło powiększające.</ab></p>
 
-<p>— Ciekawe, bardzo ciekawe... — rzekł, wracając na
-swoje ulubione miejsce przy kominku.<pb n="7" id="Str_7"/></p>
+<p><ab type="sentence">— Ciekawe, bardzo ciekawe... — rzekł, wracając na
+swoje ulubione miejsce przy kominku.</ab><pb n="7" id="Str_7"/></p>
 
-<p>— Czy pan dopatrzył się jakiego nowego szczegółu,
+<p><ab type="sentence">— Czy pan dopatrzył się jakiego nowego szczegółu,
 mogącego służyć za wskazówkę? — spytałem, spodziewając
-się, że nic ważnego nie uszło mojej baczności.</p>
+się, że nic ważnego nie uszło mojej baczności.</ab></p>
 
-<p>— Zdaje mi się, mój drogi Watson, że prawie
-wszystkie twoje wnioski były mylne. Pod jednym tylko
+<p><ab type="sentence">— Zdaje mi się, mój drogi Watson, że prawie
+wszystkie twoje wnioski były mylne.</ab> <ab type="sentence">Pod jednym tylko
 względem miałeś słuszność, a mianowicie, że posiadacz
 tej laski jest doktorem prowincyonalnym i że dużo
-chodzi.</p>
+chodzi.</ab></p>
 
-<p>— A więc nie omyliłem się?</p>
+<p><ab type="sentence">— A więc nie omyliłem się?</ab></p>
 
-<p>— Na tym punkcie — nie.</p>
+<p><ab type="sentence">— Na tym punkcie — nie.</ab></p>
 
-<p>— A na innych?</p>
+<p><ab type="sentence">— A na innych?</ab></p>
 
-<p>— Inne wywody były fałszywe. I tak, naprzykład,
+<p><ab type="sentence">— Inne wywody były fałszywe.</ab> <ab type="sentence">I tak, naprzykład,
 twierdzisz, że laska jest darem jakiegoś prowincyonalnego
-klubu myśliwskiego. Ja przypuszczam, że ofiarowali
+klubu myśliwskiego.</ab> <ab type="sentence">Ja przypuszczam, że ofiarowali
 ją lekarzowi pensyonarze szpitala Charing Cross
-(C. C. H.).</p>
+(C. C. H.).</ab></p>
 
-<p>— Przyznaję, że to jest prawdopodobniejsze. Jaki
-pan stąd wyprowadza wniosek?</p>
+<p><ab type="sentence">— Przyznaję, że to jest prawdopodobniejsze.</ab> <ab type="sentence">Jaki
+pan stąd wyprowadza wniosek?</ab></p>
 
-<p>— Znana jest panu moja metoda badania. Zastosuj
-ją w praktyce.</p>
+<p><ab type="sentence">— Znana jest panu moja metoda badania.</ab> <ab type="sentence">Zastosuj
+ją w praktyce.</ab></p>
 
-<p>— Mogę to tylko wywnioskować, że przed osiedleniem
-się na wsi, ten lekarz praktykował w mieście.</p>
+<p><ab type="sentence">— Mogę to tylko wywnioskować, że przed osiedleniem
+się na wsi, ten lekarz praktykował w mieście.</ab></p>
 
-<p>— Sądzę, że możemy posunąć się jeszcze dalej na
-drodze przypuszczeń. Ten dar został wręczony w chwili,
+<p><ab type="sentence">— Sądzę, że możemy posunąć się jeszcze dalej na
+drodze przypuszczeń.</ab> <ab type="sentence">Ten dar został wręczony w chwili,
 gdy doktor Mortimer opuszczał szpital, aby rozpocząć
-praktykę na własną rękę.</p>
+praktykę na własną rękę.</ab></p>
 
-<p>— Prawdopodobnie.</p>
+<p><ab type="sentence">— Prawdopodobnie.</ab></p>
 
-<p>— Jakież mógł on zajmować stanowisko w tym
-szpitalu? — albo lekarza ordynującego, albo studenta-praktykanta.
-Zapewne to ostatnie, bo doktor szpitalny,
+<p><ab type="sentence">— Jakież mógł on zajmować stanowisko w tym
+szpitalu? — albo lekarza ordynującego, albo studenta-praktykanta.</ab> 
+<ab type="sentence">Zapewne to ostatnie, bo doktor szpitalny,
 z wyrobioną opinią i liczną praktyką, nie opuszcza
-zajmowanej pozycyi, aby się przesiedlać na prowincyę.
-Doktor Mortimer opuścił szpital przed laty pięciu, jak<pb n="8" id="Str_8"/>
-to wskazuje data na lasce. W owym czasie ukończył
+zajmowanej pozycyi, aby się przesiedlać na prowincyę.</ab> 
+<ab type="sentence">Doktor Mortimer opuścił szpital przed laty pięciu, jak<pb n="8" id="Str_8"/>
+to wskazuje data na lasce.</ab> <ab type="sentence">W owym czasie ukończył
 zapewne uniwersytet, a więc upada pański wniosek,
-iż jest człowiekiem średniego wieku. Doktor Mortimer
+iż jest człowiekiem średniego wieku.</ab> <ab type="sentence">Doktor Mortimer
 ma lat trzydzieści niespełna, jest uprzejmym, dobrym,
-niezbyt ambitnym, roztargnionym. Ma psa trochę większego
-od jamnika, a mniejszego od wyżła.</p>
+niezbyt ambitnym, roztargnionym.</ab> <ab type="sentence">Ma psa trochę większego
+od jamnika, a mniejszego od wyżła.</ab></p>
 
-<p>Roześmiałem się niedowierzająco. Holmes zasiadł
-wygodnie w fotelu i puszczał kłęby dymu.</p>
+<p><ab type="sentence">Roześmiałem się niedowierzająco.</ab> <ab type="sentence">Holmes zasiadł
+wygodnie w fotelu i puszczał kłęby dymu.</ab></p>
 
-<p>— Nietrudno będzie przekonać się, który z nas
+<p><ab type="sentence">— Nietrudno będzie przekonać się, który z nas
 dwóch ma racyę — rzekłem, zbliżając się do szafki bibliotecznej
 i wyjmując z niej kalendarz z wykazem lekarzów
-angielskich, oraz ich życiorysem. Z pośród
+angielskich, oraz ich życiorysem.</ab> <ab type="sentence">Z pośród
 wielu Mortimerów, jeden tylko mógł być tym, o którego
-nam chodziło. Odczytałem głośno:</p>
+nam chodziło.</ab> <ab type="sentence">Odczytałem głośno:</ab></p>
 
-<p>„Mortimer Jerzy, lekarz powiatowy w Grimpen,
-Dartmoor, hrabstwo Devsu. Był studentem-praktykantem
-w szpitalu Charing-Cross od r. 1882 do 1884. Otrzymał
+<p><ab type="sentence">„Mortimer Jerzy, lekarz powiatowy w Grimpen,
+Dartmoor, hrabstwo Devsu.</ab> <ab type="sentence">Był studentem-praktykantem
+w szpitalu Charing-Cross od r. 1882 do 1884.</ab> <ab type="sentence">Otrzymał
 nagrodę Jacksona za studyum z zakresu patologii
-porównawczej, zatytułowane: „Czy choroba jest zboczeniem?”
-Jest członkiem szwedzkiego Towarzystwa
+porównawczej, zatytułowane: „Czy choroba jest zboczeniem?”</ab> 
+<ab type="sentence">Jest członkiem szwedzkiego Towarzystwa
 patologicznego, autorem wielu artykułów, jako to:
 „Kilka przykładów atawizmu” (drukowany w „Lancet”
-w r. 1882), „Czy idziemy z biegiem postępu?” („Dziennik Psychologiczny” 1883). Jest lekarzem powiatowym
-gmin Grimpen, Thorsley i High Barrow”.</p>
+w r. 1882), „Czy idziemy z biegiem postępu?” („Dziennik Psychologiczny” 1883).</ab> <ab type="sentence">Jest lekarzem powiatowym
+gmin Grimpen, Thorsley i High Barrow”.</ab></p>
 
-<p>— Widzisz pan, że miałem słuszność — rzekł Holmes.
-— Obstaję dalej przy moich hypotezach, że doktor
+<p><ab type="sentence">— Widzisz pan, że miałem słuszność — rzekł Holmes.</ab> 
+<ab type="sentence">— Obstaję dalej przy moich hypotezach, że doktor
 Mortimer musi być uprzejmy, bo tylko człowiek uprzejmy
 dostaje takie upominki od swoich pacyentów; że
 nie jest ambitny, bo inaczej nie opuszczałby Londynu
 dla prowincyi, i że jest roztargniony, bo w razie przeciwnym,
-zamiast laski, zostawiłby swój bilet wizytowy.<pb n="9" id="Str_9"/></p>
+zamiast laski, zostawiłby swój bilet wizytowy.</ab><pb n="9" id="Str_9"/></p>
 
-<p>— Jakież są pańskie wnioski co do psa?</p>
+<p><ab type="sentence">— Jakież są pańskie wnioski co do psa?</ab></p>
 
-<p>— Jego pies zwykł nosić laskę w zębach; ponieważ
+<p><ab type="sentence">— Jego pies zwykł nosić laskę w zębach; ponieważ
 laska jest ciężka, więc ją trzyma pośrodku; w tem
-miejscu znać ślady psich zębów. Zęby są za duże na
-jamnika, za małe na wyżła. To może być... tak, to
-jest pinczer.</p>
+miejscu znać ślady psich zębów.</ab> <ab type="sentence">Zęby są za duże na
+jamnika, za małe na wyżła.</ab> <ab type="sentence">To może być... tak, to
+jest pinczer.</ab></p>
 
-<p>Holmes przeszedł przez pokój i stanął we framudze
-okna. W głosie jego było tyle głębokiego przekonania,
-że nie mogłem się wstrzymać, aby go nie zapytać:</p>
+<p><ab type="sentence">Holmes przeszedł przez pokój i stanął we framudze
+okna.</ab> <ab type="sentence">W głosie jego było tyle głębokiego przekonania,
+że nie mogłem się wstrzymać, aby go nie zapytać:</ab></p>
 
-<p>— Skąd taka pewność?</p>
+<p><ab type="sentence">— Skąd taka pewność?</ab></p>
 
-<p>— Dla bardzo prostej przyczyny, że mam tego
+<p><ab type="sentence">— Dla bardzo prostej przyczyny, że mam tego
 psa przed oczyma; stoi za temi drzwiami, a jego
-właściciel w tej chwili właśnie do nich dzwoni. Proszę
-cię, Watson, nie wychodź z pokoju. Jest pańskim kolegą,
-i pańska obecność może mi być przydatną. Nadchodzi
-ważna chwila. Zbliżają się kroki, które mogą
-stanowić o przeznaczeniu — złem czy dobrem — niewiadomo.
-Ciekaw jestem, czego doktor Jerzy Mortimer
+właściciel w tej chwili właśnie do nich dzwoni.</ab> <ab type="sentence">Proszę
+cię, Watson, nie wychodź z pokoju.</ab> <ab type="sentence">Jest pańskim kolegą,
+i pańska obecność może mi być przydatną.</ab> <ab type="sentence">Nadchodzi
+ważna chwila.</ab> <ab type="sentence">Zbliżają się kroki, które mogą
+stanowić o przeznaczeniu — złem czy dobrem — niewiadomo.</ab> 
+<ab type="sentence">Ciekaw jestem, czego doktor Jerzy Mortimer
 zażąda od Sherlocka Holmes, specyalisty od przestępstw
-kryminalnych... Proszę!</p>
+kryminalnych... Proszę!</ab></p>
 
-<p>Do pokoju wszedł nasz gość. Jego powierzchowność
-zdziwiła mnie bardzo. Nie wyglądał na prowincyonalnego
-lekarza. Był wysoki, szczupły, miał nos
+<p><ab type="sentence">Do pokoju wszedł nasz gość.</ab> <ab type="sentence">Jego powierzchowność
+zdziwiła mnie bardzo.</ab> <ab type="sentence">Nie wyglądał na prowincyonalnego
+lekarza.</ab> <ab type="sentence">Był wysoki, szczupły, miał nos
 wązki, <corr sic="wysuwaj&#x105; y">wysuwający</corr> się ostro z pomiędzy oczu przenikliwych,
 zasłoniętych ciemnymi okularami, w złotej
-oprawie. Ubrany był w długi, poplamiony surdut, spodnie
-miał wystrzępione. Choć jeszcze młody wiekiem,
+oprawie.</ab> <ab type="sentence">Ubrany był w długi, poplamiony surdut, spodnie
+miał wystrzępione.</ab> <ab type="sentence">Choć jeszcze młody wiekiem,
 był już przygarbiony; na jego twarzy malowała się dobra
-wola względem ludzi. Wchodząc, zobaczył odrazu
+wola względem ludzi.</ab> <ab type="sentence">Wchodząc, zobaczył odrazu
 laskę w ręku Holmesa i podbiegł ku niej z okrzykiem
-radości.</p>
+radości.</ab></p>
 
-<p>— Tak się cieszę! — zawołał. — Nie byłem pewny,<pb n="10" id="Str_10"/>
-czym ją zostawił tutaj, czy w biurze portowem. Gdybym
-ją zgubił, sprawiłoby mi to wielką przykrość.</p>
+<p><ab type="sentence">— Tak się cieszę! — zawołał.</ab> <ab type="sentence">— Nie byłem pewny,<pb n="10" id="Str_10"/>
+czym ją zostawił tutaj, czy w biurze portowem.</ab> <ab type="sentence">Gdybym
+ją zgubił, sprawiłoby mi to wielką przykrość.</ab></p>
 
-<p>— Wszak to prezent? — rzekł Holmes.</p>
+<p><ab type="sentence">— Wszak to prezent? — rzekł Holmes.</ab></p>
 
-<p>— Tak, panie.</p>
+<p><ab type="sentence">— Tak, panie.</ab></p>
 
-<p>— Od pensyonarzy hotelu Charing Cross...</p>
+<p><ab type="sentence">— Od pensyonarzy hotelu Charing Cross...</ab></p>
 
-<p>— Tak, od paru pacyentów. Dali mi ją na pąmiątkę
-mojego ślubu.</p>
+<p><ab type="sentence">— Tak, od paru pacyentów.</ab> <ab type="sentence">Dali mi ją na pąmiątkę
+mojego ślubu.</ab></p>
 
-<p>— Szkoda — rzekł Holmes, ściskając mu rękę.</p>
+<p><ab type="sentence">— Szkoda — rzekł Holmes, ściskając mu rękę.</ab></p>
 
-<p>— Czego pan żałuje? — spytał doktor Mortimer ze
-zdziwieniem.</p>
+<p><ab type="sentence">— Czego pan żałuje? — spytał doktor Mortimer ze
+zdziwieniem.</ab></p>
 
-<p>— Szkoda, że pan rozproszył moje wnioski —
-brzmiała odpowiedź. — A więc powiadasz pan, że to podarek
-ślubny?</p>
+<p><ab type="sentence">— Szkoda, że pan rozproszył moje wnioski —
+brzmiała odpowiedź.</ab> <ab type="sentence">— A więc powiadasz pan, że to podarek
+ślubny?</ab></p>
 
-<p>— Tak, panie. Ożeniłem się i dlatego musiałem
+<p><ab type="sentence">— Tak, panie.</ab> <ab type="sentence">Ożeniłem się i dlatego musiałem
 szpital opuścić; trzeba było założyć dom, postarać się
-o praktykę samodzielną.</p>
+o praktykę samodzielną.</ab></p>
 
-<p>— No, i teraz zyskujesz pan sobie sławę na polu
-nauki — rzekłem.</p>
+<p><ab type="sentence">— No, i teraz zyskujesz pan sobie sławę na polu
+nauki — rzekłem.</ab></p>
 
-<p>— Wszak mam przyjemność mówić z panem
-Sherlock Holmes?</p>
+<p><ab type="sentence">— Wszak mam przyjemność mówić z panem
+Sherlock Holmes?</ab></p>
 
-<p>— Nie, to mój przyjaciel, doktor Watson.</p>
+<p><ab type="sentence">— Nie, to mój przyjaciel, doktor Watson.</ab></p>
 
-<p>— Miło mi pana poznać. Słyszałem o panu nieraz.
-Pozwoli mi pan, panie Holmes, zbadać swoją czaszkę.
-Od pierwszego rzutu oka spostrzegłem, że jest
+<p><ab type="sentence">— Miło mi pana poznać.</ab> <ab type="sentence">Słyszałem o panu nieraz.</ab> 
+<ab type="sentence">Pozwoli mi pan, panie Holmes, zbadać swoją czaszkę.</ab> 
+<ab type="sentence">Od pierwszego rzutu oka spostrzegłem, że jest
 niezwykłą: zdradza zdolności, rzekłbym nawet — geniusz
-dedukcyjny. Taka czaszka byłaby ozdobą każdego
-muzeum. Przyznaję, że jej panu zazdroszczę.</p>
+dedukcyjny.</ab> <ab type="sentence">Taka czaszka byłaby ozdobą każdego
+muzeum.</ab> <ab type="sentence">Przyznaję, że jej panu zazdroszczę.</ab></p>
 
-<p>— Jesteś pan entuzyastą w swoim zawodzie, tak,
+<p><ab type="sentence">— Jesteś pan entuzyastą w swoim zawodzie, tak,
 jak ja w swoim — odparł detektyw — ale sądzę, że nie
 przybywasz pan tu po raz wtóry jedynie w zamiarze
-zbadania mojej czaszki...</p>
+zbadania mojej czaszki...</ab></p>
 
-<p>— Nie, panie, choć rad jestem, że zdarza mi się
-sposobność ku temu. Przybyłem do pana, panie Holmes,<pb n="11" id="Str_11"/>
+<p><ab type="sentence">— Nie, panie, choć rad jestem, że zdarza mi się
+sposobność ku temu.</ab> <ab type="sentence">Przybyłem do pana, panie Holmes,<pb n="11" id="Str_11"/>
 bo uznaję własną niepraktyczność, a jestem postawiony
-wobec bardzo trudnego zagadnienia. Ponieważ pan
-jesteś drugim w Europie ekspertem w sprawach kryminalnych...</p>
+wobec bardzo trudnego zagadnienia.</ab> <ab type="sentence">Ponieważ pan
+jesteś drugim w Europie ekspertem w sprawach kryminalnych...</ab></p>
 
-<p>— Doprawdy? Czy wolno mi zapytać, kto jest
-pierwszym?</p>
+<p><ab type="sentence">— Doprawdy?</ab> <ab type="sentence">Czy wolno mi zapytać, kto jest
+pierwszym?</ab></p>
 
-<p>— W oczach człowieka, przekładającego teoryę
+<p><ab type="sentence">— W oczach człowieka, przekładającego teoryę
 nad praktykę, pan Bortillon zajmuje niewątpliwie pierwsze
-miejsce.</p>
+miejsce.</ab></p>
 
-<p>— Więc czemuż pan nie zwrócisz się do niego?</p>
+<p><ab type="sentence">— Więc czemuż pan nie zwrócisz się do niego?</ab></p>
 
-<p>— Powiadam, że jest on pierwszorzędny powagą,
-jako teoretyk. Ale pan, jako praktyk, zajmujesz pierwsze
-w Europie — to niewątpliwe. Spodziewam się, żem
-pana nie obraził...</p>
+<p><ab type="sentence">— Powiadam, że jest on pierwszorzędny powagą,
+jako teoretyk.</ab> <ab type="sentence">Ale pan, jako praktyk, zajmujesz pierwsze
+w Europie — to niewątpliwe.</ab> <ab type="sentence">Spodziewam się, żem
+pana nie obraził...</ab></p>
 
-<p>— Trochę — odparł Holmes nawpół żartem — ale
+<p><ab type="sentence">— Trochę — odparł Holmes nawpół żartem — ale
 jako człowiek praktyczny, chciałbym nareszcie dowiedzieć
-się, co pana tutaj sprowadza.</p>
+się, co pana tutaj sprowadza.</ab></p>
 
 
 
 
-<p><pb n="12" id="Str_12"/></p>
+<p><ab type="sentence"><pb n="12" id="Str_12"/></ab></p>
 </div>
 <div>
 <head>II.</head>
 
 <head>Przekleństwo rodu Baskerville.</head>
-<p>— Mam w kieszeni rękopis — rzekł doktor Jerzy
-Mortimer.</p>
+<p><ab type="sentence">— Mam w kieszeni rękopis — rzekł doktor Jerzy
+Mortimer.</ab></p>
 
-<p>— Spostrzegłem to odrazu, gdyś pan wszedł do
-pokoju — odparł Holmes.</p>
+<p><ab type="sentence">— Spostrzegłem to odrazu, gdyś pan wszedł do
+pokoju — odparł Holmes.</ab></p>
 
-<p>— Manuskrypt jest stary.</p>
+<p><ab type="sentence">— Manuskrypt jest stary.</ab></p>
 
-<p>— Z ośmnastego wieku.</p>
+<p><ab type="sentence">— Z ośmnastego wieku.</ab></p>
 
-<p>— Skąd pan wie?</p>
+<p><ab type="sentence">— Skąd pan wie?</ab></p>
 
-<p>— Z pańskiej kieszeni wychodzi pół cala papieru.
+<p><ab type="sentence">— Z pańskiej kieszeni wychodzi pół cala papieru.
 Przyglądałem mu się, podczas gdyś pan mówił, a byłbym
 lichym rzeczoznawcą, gdybym z zewnętrznego
-wyglądu nie potrafił określić daty rękopisu. Czytałeś
-pan zapewne moją monografię w tym przedmiocie.
-Otóż w tym wypadku sądzę, że manuskrypt datuje się
-z roku 1730-go.</p>
+wyglądu nie potrafił określić daty rękopisu.</ab> <ab type="sentence">Czytałeś
+pan zapewne moją monografię w tym przedmiocie.</ab> 
+<ab type="sentence">Otóż w tym wypadku sądzę, że manuskrypt datuje się
+z roku 1730-go.</ab></p>
 
-<p>— Omyliłeś się pan o lat dwanaście. Datowany
-jest z roku 1742-go.</p>
+<p><ab type="sentence">— Omyliłeś się pan o lat dwanaście.</ab> <ab type="sentence">Datowany
+jest z roku 1742-go.</ab></p>
 
-<p>Doktor Mortimer wyjął go z kieszeni.</p>
+<p><ab type="sentence">Doktor Mortimer wyjął go z kieszeni.</ab></p>
 
-<p>— Ten dokument rodzinny został powierzony mojej
+<p><ab type="sentence">— Ten dokument rodzinny został powierzony mojej
 pieczy przez sir Karola Baskerville, którego śmierć
 tragiczna poruszyła przed trzema miesiącami całe Devonshire.
 Dodam, że byłem jego osobistym przyjacielem,
-zarówno jak lekarzem domowym. Był to człowiek<pb n="13" id="Str_13"/>
+zarówno jak lekarzem domowym.</ab> <ab type="sentence">Był to człowiek<pb n="13" id="Str_13"/>
 dzielny, rozumny, praktyczny i tak samo, jak ja, nie
-podlegający złudzeniom wyobraźni. A jednak wierzył
+podlegający złudzeniom wyobraźni.</ab> <ab type="sentence">A jednak wierzył
 święcie słowom tego dokumentu i był przygotowany na
-rodzaj śmierci, który go spotkał...</p>
+rodzaj śmierci, który go spotkał...</ab></p>
 
-<p>Holmes wyciągnął rękę po manuskrypt i począł
-mu się bacznie przyglądać.</p>
+<p><ab type="sentence">Holmes wyciągnął rękę po manuskrypt i począł
+mu się bacznie przyglądać.</ab></p>
 
-<p>— Zwracam pańska uwagę, Watson, na kolejne
-używanie krótkiego i długiego <emph>s</emph>. Jest to jedna ze
-wskazówek, która mi pomogła do określenia daty.</p>
+<p><ab type="sentence">— Zwracam pańska uwagę, Watson, na kolejne
+używanie krótkiego i długiego <emph>s</emph>.</ab> <ab type="sentence">Jest to jedna ze
+wskazówek, która mi pomogła do określenia daty.</ab></p>
 
-<p>Spojrzałem przez ramię na papier, pożółkły ze
-starości. Na pierwszej stronicy był nagłówek: „Baskerville
-Hall”, a pod spodem data: „1742”.</p>
+<p><ab type="sentence">Spojrzałem przez ramię na papier, pożółkły ze
+starości.</ab> <ab type="sentence">Na pierwszej stronicy był nagłówek: „Baskerville
+Hall”, a pod spodem data: „1742”.</ab></p>
 
-<p>— To zapewne potwierdzenie jakiejś legendy —
-wtrącił Holmes.</p>
+<p><ab type="sentence">— To zapewne potwierdzenie jakiejś legendy —
+wtrącił Holmes.</ab></p>
 
-<p>— Rzeczywiście — przyznał doktor Mortimer. —
-Legenda tycze się rodu Baskervillów.</p>
+<p><ab type="sentence">— Rzeczywiście — przyznał doktor Mortimer.</ab> <ab type="sentence">—
+Legenda tycze się rodu Baskervillów.</ab></p>
 
-<p>— Przypuszczam jednak, że pragniesz pan zasięgnąć
+<p><ab type="sentence">— Przypuszczam jednak, że pragniesz pan zasięgnąć
 mojej rady w sprawie aktualniejszej i bardziej
-realnej — rzekł Holmes.</p>
+realnej — rzekł Holmes.</ab></p>
 
-<p>— Tak. Chodzi mi o fakt zagadkowy, który zdarzył
+<p><ab type="sentence">— Tak.</ab> <ab type="sentence">Chodzi mi o fakt zagadkowy, który zdarzył
 się niedawno; muszę rozstrzygnąć zagadkę, w ciągu
-dwudziestu czterech godzin. Ale manuskrypt jest
-krótki i ma ścisły związek z tą sprawą. Zatem odczytam
-go panu, jeśli pan pozwoli.</p>
+dwudziestu czterech godzin.</ab> <ab type="sentence">Ale manuskrypt jest
+krótki i ma ścisły związek z tą sprawą.</ab> <ab type="sentence">Zatem odczytam
+go panu, jeśli pan pozwoli.</ab></p>
 
-<p>Holmes skinął głową. Zasiadł wygodnie w fotelu,
+<p><ab type="sentence">Holmes skinął głową.</ab> <ab type="sentence">Zasiadł wygodnie w fotelu,
 złożył ręce tak, że palce stykały się z palcami, przymknął
-oczy i słuchał z rezygnacyą.</p>
+oczy i słuchał z rezygnacyą.</ab></p>
 
-<p>Doktor Mortimer podsunął manuskrypt pod światło
-i głosem dobitnym czytał, co następuje:</p>
+<p><ab type="sentence">Doktor Mortimer podsunął manuskrypt pod światło
+i głosem dobitnym czytał, co następuje:</ab></p>
 
-<p>— „Rozmaite pogłoski krążyły o Psie Baskervillów,
+<p><ab type="sentence">— „Rozmaite pogłoski krążyły o Psie Baskervillów,
 lecz ja, pochodząc w prostej linii od Hugona
 <corr sic="Baaskerville">Baskerville</corr>, słyszałem tę historyę z ust mojego ojca,
 który znowu słyszał ją od swojego, więc ją spisuję<pb n="14" id="Str_14"/>
-z całą wiarą. Pragnąłbym, abyście i wy, moi synowie,
+z całą wiarą.</ab> <ab type="sentence">Pragnąłbym, abyście i wy, moi synowie,
 nabrali głębokiego przekonania, że Sprawiedliwość, karcąca
 winę, może ją odpuścić, i że żadna kara nie jest
 tak ciężką, aby modlitwa i pokuta nie zdołały jej zatrzeć.
@@ -462,787 +462,787 @@
 się owoców przeszłości, lecz raczej być ostrożnym na
 przyszłość, aby dzikie chucie, za które nasz ród poniósł
 tak srogą karę, nie rozkiełznały się znowu na naszą
-zgubę.</p>
+zgubę.</ab></p>
 
-<p>„Dowiedzcie się więc, że za czasów Wielkiej Rewolucyi
+<p><ab type="sentence">„Dowiedzcie się więc, że za czasów Wielkiej Rewolucyi
 (polecam wam przeczytać dzieje tej epoki,
 skreślone przez lorda Clarendon); otóż w owych czasach
 w zamku Baskerville rządził Hugon, a był to,
-przyznać muszę, człowiek porywczy i bezbożnik.</p>
+przyznać muszę, człowiek porywczy i bezbożnik.</ab></p>
 
-<p>„Sąsiedzi przebaczyliby łatwo to ostatnie wykroczenie,
+<p><ab type="sentence">„Sąsiedzi przebaczyliby łatwo to ostatnie wykroczenie,
 bo nasza okolica nie słynęła nigdy religijności,
-ale nie mogli mu przebaczyć wrodzonego okrucieństwa.</p>
+ale nie mogli mu przebaczyć wrodzonego okrucieństwa.</ab></p>
 
-<p>„Otóż ów Hugon pokochał (jeśli można tem mianem
+<p><ab type="sentence">„Otóż ów Hugon pokochał (jeśli można tem mianem
 nazwać tak dzikie uczucie...
 
[truncated message content]