Switch (biotswitch
) wymaga głównie komputera z systemem Linux, po kompilacji programu switch'a i narzędzia "biotool". Można podłączyć do portu szeregowego płytkę switch'a. Uwaga, płytka przygotowana jest to sygnałów portu szeregowego na poziomie 0-5V (sygnałów z bezpośrednio z procesora). Jeżeli podłączamy to RS232, trzeba użyć układu nadajnika/odbiornika RS232.
Na początek, proponuje zwykły PeCet z wbudowanym portem szeregowym. Porty na USB są strasznie wredne i praktycznie nie są wstanie procować stabilnie w sposób ciągły. Ciągle można jeszcze kupić wielopoprtowe karty PCI z portami szeregowymi, ok 100zł.
Konfiguracja switch'a zawarta jest w pliku porty.txt który powinien znajdować się tam gdzie uruchamia się switch. Plik zawiera definicję sieci. Przykładowy plik znajduje się w katalogu źródeł switch'a. Switch nie posiada parametrów wejściowych, jest natomiast szereg zmiennych systemowych które są brane pod uwagę. Lista zmiennych i ich opis dostępne są po wywołaniu switch'a z opcją --help
Po uruchomieniu, switch powinien pokazać coś w rodzaju tabelki z sieciami i statystyką pakietów. Pozostawiamy switch chodzący i możemy w innym terminalu lub zdalnie używać biotool
Biotool służy do wykonywania wszelkich operacji w systemie. Podstawowa funkcja to konfiguracja modułów. Protokół wykorzystuje ok 25 komend. Jednak większość czynności konfiguracyjnych wymaga wysłania szeregu komend. Dlatego też, biotool
posiada wbudowane "makra" które są wygodne w użyciu. Instrukcja na temat użycia biotool
dostępna jest po wywołaniu narzędzia z opcją --help
. Użycie z opcją -m
listuje makra a z opcją --help nazwa makra
podaje pomoc dla konkretnego makra
Każdy, świeżo zaprogramowany moduł posiada domyślny adres sieci: 31 i ID: 126. Taki moduł należy podłączyć do dowolnej sieci a następnie można nadpisać mu jego sieć. Sekwencja komend jakie zwykle wykonuje się z nowym modułem to (zakładając że podłączyliśmy się do sieci nr 13 i nadajemy mu ID: 34):
./biotool wrnet 13
./biotool wrnewid 13 34
./biotool reset 13 0
./biotool ping 13 34
Dodatkowe przydatne makra to: wrname
i wrserial
dzięki którym możemy zapisać krótki tekst i numer seryjny (16 bitów) co znacznie ułatwi identyfikacje modułu z złożonym systemie.
Mamy dwa moduły, pierwszy o ID:25 jest włącznikiem a drugi o ID:17 steruje żarówką. Oba wpięte są w sieć 7. Włącznik ma czujnik sensorowy podłączony do wejścia nr 1, a moduł ID:17 steruje żarówką poprzez wyjście nr 2. Ustawiamy tak, by przy dotknięciu żarówka zapaliła się bądź zgasła.
Kasujemy wszystkie kody
./biotool erasecodesin 7 25
./biotool erasecodesout 7 25
./biotool erasevarcodes 7 25
./biotool erasetimers 7 25
./biotool erasecodesin 7 17
./biotool erasecodesout 7 17
./biotool erasevarcodes 7 17
./biotool erasetimers 7 17
Programujemy kody:
./biotool wrcodein 7 25 1 0xA001 1 01 7
Kolejno: numer sieci, ID, pozycja tabeli, kod, wejście, zmiana (0->1, reakcja na wciśniecie-dotknięcie), sieć do wysłania kodu
./biotool wrcodeout 7 17 1 0xA001 2 z
Kolejno: numer sieci, ID, pozycja tabeli, kod, wyjście, stan (z - inwersja)
Zaprogramowanie można sprawdzić:
./biotool 7 25 rdcodesin
./biotool 7 17 rdcodesout